کد خبر:281
پ

در زمانه ای که مدعیان اخلاق می لغزند آیت الله علوی درخشید

نچه در زندگی آیت الله علوی سبزواری از اهمیت ویژه ای برخوردار است این است که ایشان پس کسب درجه اجتهاد در قم، در آنجا نماندند و به سبزوار برگشتند؛ منزل ایشان تبدیل به پایگاهی برای مردم سبزوار شد و دربِ خانه ایشان برای حل مشکلات علمی و شرعی مردم به روی همگان باز بود.

بیهق اندیشه/حجت الاسلام علی اسلامی‌فر استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، با اشاره به جایگاه علمی آیت الله علوی سبزواری گفت:
ایشان در یک خانواده علمی متولد شدند و پدرشان اهل علم بودند و جد پدری ایشان آیت الله سید ابراهیم علوی از علمای بزرگ سبزوار بودند که در درس مرحوم آخوند خراسانی و سید کاظم یزدی صاحب عروه شرکت می کردند.

این استاد حوزه اظهار داشت: آیت الله علوی سبزواری دو هفته بعد از تولد ، مادر خود را از دست می دهند و به فاصله کمی نیز پدرشان هم از دنیا می‌روند و به سرپرستی جدشان در میآیند.
دوره مقدمات را در سبزوار و ادامه تحصیلات‌ خود را در مشهد و قم میگذرانند.

وی بیان داشت: آنچه در زندگی آیت الله علوی سبزواری از اهمیت ویژه ای برخوردار است این است که ایشان پس کسب درجه اجتهاد در قم، در آنجا نماندند و به سبزوار برگشتند؛ منزل ایشان تبدیل به پایگاهی برای مردم سبزوار شد و دربِ خانه ایشان برای حل مشکلات علمی و شرعی مردم به روی همگان باز بود.

حجت الاسلام اسلامی‌فر با اشاره به خصوصیات اخلاقی آیت الله علوی سبزواری ابراز داشت:
ایشان بسیار خوش اخلاق، متواضع و مهربان بود و هرکس وارد خانه می شد به احترام وی بلند می شد، تقوای ایشان به حدی بود که به قول یکی از بزرگان شبهه ای در عدالت ایشان وجود ندارد بلکه شبهه در عصمت ایشان است.

این استاد حوزه علمیه تصریح کرد:آن مرحوم بسیار خوش گعده بود و در نشست و برخاست با مردم و طلاب بسیار خوش برخورد بود و به حق نماد و مجسمه اخلاق بود و با رحلت ایشان به لحاظ معنوی اهل سبزوار و طلاب حوزه علمیه آن یتیم شدند.

وی افزود: حسن اعتمادی که مردم نسبت به آیت الله علوی سبزواری داشتند سبب شده بود تا حجم زیادی از وجوهات (شرعی) به دست ایشان برسد و از همین وجوهات، ایشان به کل طلاب خراسان شهریه پرداخت می کردند اما در عین حال خودشان زندگی بسیار ساده و زاهدانه ای داشتند.

حجت الاسلام اسلامی‌فر اظهار داشت: این از مظلومیت علمای بلاد است که با وجود داشتن درجه علمی و معنوی ناشناخته اند و ایشان نیز چنین بود و البته بخشی از این مظلومیت به کتوم بودن ایشان برمی گردد چراکه هیچگاه به دنبال مطرح کردن خود نبودند و جا دارد چنین شخصیتی به جامعه و قشر روحانیت به خصوص به کسانی که به دنبال اخلاق و عرفان حقیقی می گردند معرفی شود تا فریب عرفان های کاذب را نخورند.

وی با اشاره به علاقه مردم به آیت الله علوی سبزواری گفت:
جوان و پیر عاشق ایشان بودند و در زمانه ای که مدعیان اخلاق می لغزند او درخشید و علاوه بر جنبه اخلاقی ، وی وزنه ای برای انقلاب بود و رحلت ایشان ثلمه ای بزرگ برای اسلام و انقلاب است.

این استاد حوزه بیان داشت:در جریان تشییع پیکر آن مرحوم هیچ فراخوانی داده نشد و خانواده ایشان مردم را از شرکت در مراسم تشییع نهی کردند اما با این وجود مردم به خاطر علاقه ای که به آن بزرگوار داشتند شرکت کردند و این هم دلیلی بر جایگاه ویژه ایشان در بین مردم بود.

وی افزود: این عشق و علاقه به قشر حوزوی محدود نمی شد و دانشگاهی ها هم به ایشان علاقه‌مند بودند و هر وقت که به منزل ایشان مراجعه می کردید با جمعی از دانشگاهیان و حوزویان و مردم مواجه می شدید.

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید