Ne discipulum abducam, times.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Duo Reges: constructio interrete. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Eam stabilem appellas. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Age, inquies, ista parva sunt. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?

Hos contra singulos dici est melius. Quod iam a me expectare noli. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Aliter autem vobis placet. Pauca mutat vel plura sane; Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Ubi ut eam caperet aut quando? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Quae sequuntur igitur?

Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Dicimus aliquem hilare vivere; Sed nunc, quod agimus; Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.